جشنواره فیلم ونیز ۲۰۲۵ محلی برای نمایش آثار متنوع اما همگی وابسته به محوریت احساسات بود؛ موضوعی که سام فولر در فیلم «پیررو لو فو» آن را جوهری‌ترین تعریف سینما می‌داند. مرور آثار اصلی این دوره، بیانگر یک نقطه اشتراک میان فیلم‌هایی است که از ژانرهای مختلف آمده‌اند اما همه بر محوریت تجربه انسانی و واکنش‌های احساسی استوارند. در این مقاله، چهار فیلم «The Smashing Machine»، «Kim Novak’s Vertigo»، «The Testament of Ann Lee» و «Father Mother Sister Brother» مورد بررسی قرار می‌گیرند.
4 درام جذاب جشنواره فیلم ونیز ۲۰۲۵
The Smashing Machine؛ چهره انسانی پشت غلبه بر رینگ
فیلم «The Smashing Machine» به کارگردانی بنی سفدی و هنرنمایی بی‌نظیر دواین جانسون، داستان واقعی زندگی مارک کِر، یکی از پیشگامان ورزش رزمی ترکیبی (MMA)، را روایت می‌کند؛ ورزشکاری که پس از اعتیاد به پیروزی، درگیر چالشهای جدید و اعتیادهای خطرناک‌تری میشود. فیلم گزارشی موجز اما پرتنش از چند سال مهم زندگی این مبارز ارائه میدهد و نقطه عطفش در نمایش بحران اعتماد به نفس کر و سقوط اوست. حضور پرسروصدا و حمایتگر دوست‌دخترش و رابطه پیچیده با دوست و شاید رقیبش، مارک کلمن، لایه‌های جدیدی به شخصیت‌پردازی فیلم افزوده است. این اثر علاوه بر نمایان کردن قدرت بدنی، به شکنندگی روحی یک قهرمان میپردازد و خیزش جانسون به عنوان یک بازیگر شاخص سینما را به اثبات می‌رساند.
Kim Novak’s Vertigo؛ روایت خودشناسی در کانون درخشش‌هالیوود
این مستند اثر الکساندر او. فیلیپ پورتری‌ای از کیم نواک، بازیگر برجسته هالیوود و ستاره فراموش‌نشدنی فیلم «سرگیجه» هیچکاک است. نواک که حالا در ۹۲ سالگی در فضایی آرام به زندگی و هنر نقاشی مشغول است، در این فیلم به بازگویی فراز و نشیب‌های زندگی حرفه‌ای و شخصی‌اش میپردازد. هرچند تمرکز اصلی فیلم بر «سرگیجه» است، اما با روایت بخش‌هایی از دیگر آثارش، لایه‌های شخصیتی و هنری نواک را آشکار می‌کند. مواجهه صمیمانه او با خاطرات و تحلیل صادقانه‌اش از هیچکاک، بر جذابیت این اثر افزوده است.
The Testament of Ann Lee؛ ایمان به عنوان نمایش احساسات
فیلم «The Testament of Ann Lee» با کارگردانی مونا فست‌والد و بازی تحسین‌برانگیز آماندا سایفرید، به داستان آن لی رهبر جنبش شیکرها میپردازد. این فیلم که اقتباسی آزاد از واقعیت‌های تاریخی است، شخصیت‌محور و مبتنی بر احساسات شدید دینی نمایش داده میشود. کارگردان با افزوده شدن عنصر موزیکال به روایت، پیچیدگی‌های درونی این رهبر معنوی را با موسیقی و آواز در هم می‌آمیزد و جلوه‌ای جدید از باور و تعهد مذهبی را به نمایش می‌گذارد. فداکاری و شور ایمانی که سایفرید به نقش آورده، به فیلم حس و حالی منحصر به فرد داده است.
Father Mother Sister Brother؛ واکاوی احساسات فروخورده خانوادگی
جدیدترین فیلم جیم جارموش با روایت سه‌بخشی خود، خانواده و احساسات مهارنشده یا سرکوب‌شده آنان را به تصویر می‌کشد. بخش نخست با بازی آدام درایور، ماییم بیالیک و تام ویتس فضایی شبه داستان‌های او. هنری دارد. قسمت دوم با حضور ویکی کریپس و کیت بلانشت بر سردی روابط خواهرانه تاکید دارد و در نهایت، بخش سوم با ایندی مور و لوکا سابات دو قلوهایی را به تصویر می‌کشد که سرانجام به صمیمت و گرمی می‌رسند. این فیلم از دغدغه‌های همیشگی جارموش احساسات دفن‌شده و تضاد میان اعضای خانواده سخن می‌گوید و به شکلی متفاوت و چالش‌برانگیز با مخاطب ارتباط برقرار می‌کند.
جمع‌بندی:
این چهار فیلم نماینده طیفی وسیع از سینمای امروزند، اما اشتراک‌شان تاکید عمیق بر احساسات انسانی است؛ از جشن و غم و پیروزی تا شکست، از جستجوی هویت تا مصاف با باورها. جشنواره فیلم ونیز ۲۰۲۵ به وضوح نشان داد که سینمای بزرگ همچنان مرکز توجهش بر قلب و روان انسان باقی‌مانده است.
اخبار داغ در آلارا اینترتینمنت!